ARIEL SOTELO TABÁG

Nasaysayaat laengen ti maidasay ngem iti mapawilan a kumagat – Maysa a Kuton Simgar dagiti muldot ket nagsardeng ti pul-oy a mangilallallay iti petalo Idi pagam-ammuan ta impakdaar ti salaksak ti panagungar ti presidente; Panagungar iti lagip ta saan met a nagudas ti bagina a pinagimortal ti napalalo A derrepna iti bileg. Pagungaren dagiti kongresista a nakarian iti kinaimortal met laeng Manipud iti maisagut kadakuada a binagbagon, kinabkaban, minalmaleta nga anges Nga inyulog, inyawerda manipud iti kabakiran, kinelleng ken lakasa dagtiti umili. Urnongen dagitoy a diputado dagiti rurog a naitanem iti agong, mata, lapayag, Kuko ken ubet ket iragupda kadagiti letra iti utekda a binulodda kadagiti unibersidad, Sa igamerda iti parsiak ti kimat: sakabanda iti rigis ti bambanti ken pirsay ti ullaw Ket bulodenda ti siding iti rugit ti nuang. Iturturedda ti apges ti talunasan a mangipas Kadagiti takiagda; ipirmada ti darada iti mulinaw a puso tapno agbitek a kasla Sagut met ni Apo Lung-

Kaloob Magdederosas ang pisngi mo tulad ng kagalakan sana ng advent wreath ‘pagkat aakuin ng usok ang mga alinlangan at pighati; magigitla ka sa pag-ako ng kandila sa inosenteng pighati din sa iyong sinapupunan: kaaloob ng Maykapal ang bawat hininga. Nakasanayan mo na ang magtanong sa paanan ng Christmas tree kung anong kaloob ang kapalit ng mga paglilibak sa pagkampay ng pag-big na walang pangalan: madalas mong hikbian ang pamamaalam na pinangakuan ng pagsuyong muli. Naaalala mo ba ang mga nangakong himig na kumandong sa pagsuyo ng dibdib saka sumandal sa mga matitibay na pagpapasya: ako ang alab sa mga madaling araw? Ngunit matagal nang di nauugnay ang mabini sa lambing ng amihan na humahawi sa mga biyaya ng parol; nagpaalam na ang kasiyahang nahalo sa samyo ng tupig at patupat; di ka na naaantig sa mga pagsinta ng kampana sa bukang liwayway. Sasapuin mo ang kaloob. Nararamdaman mo ang ibo ng paghihintay sa sisindihang pag-asa ng huling kandila: nawa’y aakapin ng butiki ang parating