Ang Talampakan Ng Araw Nasa Lupa Na (Ti Dapan ti Init Addan iti Daga)
Nagparikna babaen ti lamiis ti tanem
Nagparamdam sa lamig ng libingan
Ken sipnget dagiti kawaw a mata;
At dilim ng mga hungkag na mata
Ti langit kasla rukid nga awan ungpotna
Ang langit parang yungib na walang katapusan
A paglayagan dagiti bapor ni didigra.
Na paglalakbayan ng mga barko ng sakuna.
Amin-amin, ulimek kasla nagginnura nga agayan-ayat
Lahat-lahat, katahimikan gaya ng nag-iibigang nagkagalit
A dinton agrinnukma; dagiti barukong napno iti gita;
Na hindi na magpapakumbaba; ang mga dibdib punumpuno ng kamandag;
Agngarngariet dagiti panga. Amin-amin, naallingagko
Nagngangalit ang mga bagang. Lahat-lahat, naulinigan ko
Ti umuna a gansa iti daya kas natangken nga aweng
Ang unang gansa sa silangan parang matigas na tunog
Ti pannakaparnuay, pannakaukom. Dagiti nasilap a ramay
Ng paglikha, paghuhukom. Ang mga makikislap na daliri
Ikkis di masaba iti daga idatengda. Adda timek
Sigaw na di masusupil sa lupa ang kaloob. May tinig
A nadagem iti angin. Denggem dagiti kanalbuong
Na nakalulunos sa hangin. Pakinggan mo ang mga dagundong
A mangrebba kadagiti bantay, a mangyakar kadakuada;
Na magwawasak sa mga bundok, na maglilipat sa kanila;
Am-ammok dayta a bileg a dissuor ti asupre ken apuy.
Kilala ko ang kapangyarihang iyan na bukal ng asupre at apuy.
Kitaem ti lubong, sangapirit laeng a sangit, lua
Tingnan mo ang daigdig, gapitak lamang na iyak, gapatak
A sangkatedted! Makitak itan ti maysa a pannakadadael
Na luha! Nakikita ko na ngayon ang isang pagkawasak
Ken pannakaparnuay. Wen, isu daytoyen ti pangrugian
At pagkabuo. Oo, ito na ang simula
Ken paggibusan. Adda timek iti angin, agkunkuna:
At wakas. May tinig sa hangin, binibigkas:
Bumangonkayon, ti dapan ti init addan iti daga!
Bumangon na kayo, ang talampakan ng araw nasa lupa na!
Tula ni JUAN S.P. HIDALGO JR.
Salin ni Ariel S. Tabag
Bannawag, Hulyo 6, 1964; Pamulinawen, Dandaniw, 1949-1975, Jose A. Bragado at Benjamin M. Pascual, mga patnugot, Metro Manila: GUMIL Filipinas, 1976.
Nagparamdam sa lamig ng libingan
Ken sipnget dagiti kawaw a mata;
At dilim ng mga hungkag na mata
Ti langit kasla rukid nga awan ungpotna
Ang langit parang yungib na walang katapusan
A paglayagan dagiti bapor ni didigra.
Na paglalakbayan ng mga barko ng sakuna.
Amin-amin, ulimek kasla nagginnura nga agayan-ayat
Lahat-lahat, katahimikan gaya ng nag-iibigang nagkagalit
A dinton agrinnukma; dagiti barukong napno iti gita;
Na hindi na magpapakumbaba; ang mga dibdib punumpuno ng kamandag;
Agngarngariet dagiti panga. Amin-amin, naallingagko
Nagngangalit ang mga bagang. Lahat-lahat, naulinigan ko
Ti umuna a gansa iti daya kas natangken nga aweng
Ang unang gansa sa silangan parang matigas na tunog
Ti pannakaparnuay, pannakaukom. Dagiti nasilap a ramay
Ng paglikha, paghuhukom. Ang mga makikislap na daliri
Ikkis di masaba iti daga idatengda. Adda timek
Sigaw na di masusupil sa lupa ang kaloob. May tinig
A nadagem iti angin. Denggem dagiti kanalbuong
Na nakalulunos sa hangin. Pakinggan mo ang mga dagundong
A mangrebba kadagiti bantay, a mangyakar kadakuada;
Na magwawasak sa mga bundok, na maglilipat sa kanila;
Am-ammok dayta a bileg a dissuor ti asupre ken apuy.
Kilala ko ang kapangyarihang iyan na bukal ng asupre at apuy.
Kitaem ti lubong, sangapirit laeng a sangit, lua
Tingnan mo ang daigdig, gapitak lamang na iyak, gapatak
A sangkatedted! Makitak itan ti maysa a pannakadadael
Na luha! Nakikita ko na ngayon ang isang pagkawasak
Ken pannakaparnuay. Wen, isu daytoyen ti pangrugian
At pagkabuo. Oo, ito na ang simula
Ken paggibusan. Adda timek iti angin, agkunkuna:
At wakas. May tinig sa hangin, binibigkas:
Bumangonkayon, ti dapan ti init addan iti daga!
Bumangon na kayo, ang talampakan ng araw nasa lupa na!
Tula ni JUAN S.P. HIDALGO JR.
Salin ni Ariel S. Tabag
Bannawag, Hulyo 6, 1964; Pamulinawen, Dandaniw, 1949-1975, Jose A. Bragado at Benjamin M. Pascual, mga patnugot, Metro Manila: GUMIL Filipinas, 1976.
Comments
Post a Comment